mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Różne akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, 2 triole 45 + odpowiedni motyw l.r. 46.                     EZnieU 45 i EZTU 46

Akcenty długie w A, możliwa interpretacja

podwójna miniat Corel;           2 x EZnieU

Krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB)

2 krótkie = EZTU

Krótki akcent w t. 46 w Wn3

EZTU tylko 46

Pionowy akcent w t. 46 w Wa

EZnieU1
..

Nie jest jasne, czy akcenty nad oktawami B1-B i B-b miały być w zamyśle Chopina długie czy krótkie, gdyż mimo ściśle analogicznej sytuacji znaki w A mają różną długość. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, gdyż akcent A w t. 46 można za taki uznać – także akcent nad es2 w pr.r. jest krótszy niż jego odpowiednik w t. 45. Wersję A odczytaną dosłownie oraz krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB) można jednak uważać za równorzędne warianty. W tej ostatniej wersji różnica między akcentami l.r. (krótkimi) a akcentami pr.r. (długimi) tworzy niuans odpowiadający różnicy między długością akcentowanych nut l.r. () i pr.r. (), a także różnicy ruchliwości i charakteru motywów l.r. i górnego głosu pr.r.
Pominięcie pierwszego akcentu w Wa i Wn3 można przypisać nieuwadze sztycharzy lub niechęci do zaciemniania obrazu znakiem na pięciolinii, pomiędzy nutami. Zmiana kroju akcentu w Wa to specyficzna maniera tego wydania.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Począwszy od akordu f-c1-a1 partia l.r. zapisana jest w Wa na dolnej pięciolinii w kluczu wiolinowym. Klucza tego nie odwołano aż do końca taktu, co jest oczywistym przeoczeniem. Notację tę odtwarzamy w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"). W transkrypcji merytorycznej ("redakcja") dopasowujemy układ Wa do pozostałych źródeł, w których zmiany kluczy nie występują. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek

t. 108

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es2 w ApI, A (→Wn→Wf,WfSB) i Wa2 (→Wa3)

Wf,Wa2-3 = EZTU

e2 w Wa1 (→Wa2)

EZnieU
..

Inaczej niż w t. 103, w A (→Wn→WfSB) nie ma  ostrzegawczego przed es2. Bemol dodano w Wf, być może na polecenie Chopina, natomiast w Wa1 wstawiono w tym miejscu  podwyższający es2 na e2. Wersja ta, sama w sobie możliwa, jest jednak z pewnością błędna, o czym świadczy – abstrahując od zgodnej wersji pozostałych źródeł – porównanie z analogicznymi t. 104, 120 i 124. Tę błędną adiustację (a może po prostu pomyłkę) sprostowano dopiero w Wa3, zmieniając  na .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jeśli chodzi o kasowniki podwyższające nuty es na e w 2. połowie t. 255, Chopin w A zadowolił się znakami przed akordem l.r. (e1) i 3. trzydziestodwójką (e3). Pozostałe 3 kasowniki potrzebne w dalszej części pasażu dodano w Wn (→Wf,Wa).
W Wa  przed akordem l.r., który w Wn1 umieszczony jest nieco za nisko, został odczytany jako podwyższający des1 na d1.
W A  przed e3 wpisany jest za nisko, na wysokości c3. Tego typu niedokładności pojawiają się wielokrotnie w autografach Chopina, na ogół – tak jak tu – nie wpływając na odczytanie tekstu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Niedokładności A

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Druga nuta partii l.r. ma w ApI, A (→Wn→Wf) i Wa3 war­tość ósemki z kropką, przez co takt liczy o szes­nastkę za mało. W pełnej, orkiestrowej wersji tego Tutti fraza wiolonczel (i fagotów) rozpoczy­na się od początku taktu punktowaną ćwierćnutą, co mogło zasugerować Chopinowi, że także w wersji na 1 fortepian, po przesunięciu początku na 2. ósemkę nowa wartość powinna być punktowana. Łatwy do wykrycia błąd zauważono i poprawiono tylko w WfSB. Natomiast w Wa1 (→Wa2) pominięto kropkę przedłużającą tę nutę – być może była to nieudana próba poprawienia tego błędu. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Adiustacje WfSB